My personal story

R: Dus, wat heeft ons leven in het dorp heel erg beïnvloed en eigenlijk ons vertrek naar Amsterdam gestimuleerd? Dat is het volgende. Op een gegeven moment vond mijn vrouw - ze wilde graag theologie gaan studeren - HVO opleiding theologie. En daar is ze dus begonnen in Amsterdam, daar was dus toen wel ruimte genoeg. Nu ja, de kinderen waren toen al heel gauw de deur uit, dus. Zij had wel tijd daarvoor. Dus dan moest ze één keer in de week naar Amsterdam reizen, nu goed. Dus, ze heeft drie jaar een opleiding theologie gedaan. 00:46:57-4

I: Nadat de kinderen het huis uit waren, eigenlijk? 00:46:53-1

R: Ik weet niet of de kinderen al allemaal het huis uit waren. Ik denk niet dat ze nog allemaal het huis uitwaren. Maar... 00:46:58-5

I: Ze waren groot?. 00:46:59-7

R: Ze waren groot. Dus, en toen moest ze afstuderen en toen is de afgestudeerd op 'seksueel misbruik', ook binnen kerkelijke organisaties. We liepen achteruit, alleen wij keken niet naar Katholieke situaties die volgens mij toch heel anders ligt, maar ook misbruik in protestantse situaties komt voor. Maar veel minder, ik schat zonder meer veel minder. Maar het kan natuurlik ook. Want kijk, ook een dominee is een vertrouwenspersoon en die kan natuurlijk ook zijn... terrein te buiten gaan. Volgens mij is het zo - want we hebben ons daar toen uitgebreid in verdiept - volgens mij is het zo, dat alle mannen, daarvan is tien procent niet te vertrouwen. Dat schat ik in. Bij vrouwen valt dat volgens mij wel mee. Dus ik denk dat dat een natuurlijke genderaanleg is. Maar, kun je je daarin vinden, denk je? Tien procent? Lijkt je dat aardig? ...Of heb je geen mening?00:48:14-5

I: Tien procent van de mannen die seksueel misbruik...? 00:48:36-2

R: Nee, nee, laten we zeggen, tien procent van de mannen die kunnen - als de gelegenheid zich voordoet - hun machtspositie of wat dan ook misbruiken om seksuele avances te maken. Dingen te proberen, zeg maar, die niet oorbaar zijn. 00:48:53-5

I: En dan heb je het over mannen binnen de kerk of in het algemeen? 00:48:50-6

R: Nee, gewoon, dat kan in de politiek zijn... 00:49:04-8

I: Ja, overal. Maar waarom denk je dat er dan net zoveel meer mannen zijn dan vrouwen? Denk je dat het biologisch is, want je zegt het is een gen? 00:49:05-7

R: Ja, ja dat denk ik.

I: Denk je dat het ook te maken heeft met de maatschappij? 00:49:03-2

R: Nee, ik denk biologisch. Ik denk dat het meer biologisch is. Ik denk dat toch... Ja, vanuit onze... Ja, hoe zeg je dat nou... vanuit onze ontwikkeling zijn mannen... Kijk, als je het heel… Mannen die zijn eigenlijk… Vanuit hun oorsprong moeten die hun zaad verspreiden. Dat komt in het dierenrijk voor, en ja, je weet dat loopt allemaal door. Dus die hebben de neiging .. Ach, het Berlusconi- effect, hé. Ik denk dat dat een rol speelt. 00:49:58-4

I: Hoe vind je dat de maatschappij daarmee moet omgaan? Want als je zegt, dat is biologisch bepaald, betekent dat dat ze er eigenlijk weinig zelf aan kunnen doen en...? 00:50:06-4

R: Zeker niet, maar ik kan misschien beter mijn verhaal even afmaken want dan komen we wel op het punt waarop we dat ook aan kunnen kaarten. 00:50:12-0

R: Dus, nou, mijn vrouw had een scriptie geschreven over dat onderwerp. Het was wel succesvol, en toen op een gegeven moment zei iemand: 'maar, je hebt zo'n goede scriptie geschreven, je kunt er ook wel een boekje over schrijven'. Maar daarnaast gebeurde er iets wat... Door die scriptie hadden we ons al heel erg in die materie verdiept en in diezelfde tijd kwamen er ook geruchtmakende TV programma's over incest en seksueel misbruik. En ik moet zeggen dat ik ook… Tien jaar daarvoor of zo, had ik al eens een keer een TV documentaire daarover gezien en ik was helemaal perplex. Ik was helemaal perplex, ik wist niet dat de wereld zo slecht was. Maar… En toen werden wij geconfronteerd met seksueel misbruik in onze onmiddellijke omgeving. En waar was dat? Dat was bij onze buren. En met onze buren… Wij hadden, wij woonden in een 2-onder-1-kap-huis en die buren, daar hadden wij…, daar gingen wij gewoon vriendschappelijk mee om, maar absoluut niet intensief. Wij kwamen niet bij elkaar over de vloer, zeg maar. Zij hadden twee dochters, maar we zagen die kinderen wel en... Dus om een lang verhaal kort te maken: op een gegeven moment... Oh ja, mijn vrouw die is dus heel erg sensitief. Ze is niet helderziend - bepaald niet - maar ze is wel heel... helderziend is ook niet het goede woord, maar die heeft een heel erg goed gevoel voor mensen. Dus die kan naar jou kijken en dan kan ze je kennen. Je moet vooral naar de ogen kijken, zegt ze. Of je verdrietig bent of niet. ... En mensen die seksueel misbruikt zijn, die haalt ze er zo uit. Dus omdat het zo je leven beïnvloedt. Nou, op een gegeven moment, naar aanleiding van dat bestudeerd worden en zo, kregen we dus ernstige voorgevoelens dat het bij onze buren ook helemaal niet klopte. Want wij hadden het buurmeisje… En ze vertelde altijd allemaal fantasie verhalen, en ik vond dat allemaal heel vreemd. Nu, uiteindelijk… En die kwam zo nu en dan eens een keertje bij ons, dan kwam ze... vreemde verhalen vertellen of bellen of weet ik wat, met haar hulpverlening. Op een gegeven moment heeft mijn vrouw het haar gewoon gevraagd. Dat was in '87 denk ik, net voor mijn promotie [doctoraat op de universiteit]. En nou, toen kwam dat verhaal naar buiten. Toen woonde ze al buiten de deur, maar nog wel vrij dichtbij. Toen hebben we tien jaar lang, of twaalf jaar lang, hebben wij intensief met haar opgetrokken, haar min of meer als pleegkind geaccepteerd en ons ongelooflijk verdiept in seksueel misbruik. En mijn vrouw heeft ook in die periode daarvoor heeft ze dat boekje daarover geschreven maar dat ging dan over een speciale omgeving, namelijk in pastorale relaties. En, nou, dat heeft heel wat van ons leven gevergd. Ik heb een dagboek geschreven. Dat staat op de computer. Ik denk dat het 70 pagina's is van alles wat ik met haar meegemaakt heb. En die affaire, die was dus heftig, en het misbruik was enorm. Zij werden als kind ook geprostitueerd aan derden. Schrijnende is dan dat je zoiets niet voor de rechter kan brengen, want als je op je vier jaar al zodanig verminkt bent, dan ben je niet in staat om je vader aan te geven, de ouders aan te geven. Uiteindelijk was ze ook zo geknipt dat we die relatie ook niet meer hebben kunnen volhouden tot twaalf jaar geleden. Ik denk dat het nu, wanneer zou het nu afgelopen zijn? .... Ik denk.... Ja toch 2002, of zoiets. Ik denk tien jaar hebben we geen contact meer met haar. En ja, het was heel erg. En waarom is het contact uiteindelijk verloren gegaan? Ja, op een gegeven moment vertelde ze dingen ... Kijk, het is belangrijk in zo'n relatie dat je vertrouwen hebt voor haar. Zij moet ons helemaal kunnen vertrouwen. Maar ja, het bleek dus dat wij haar... dat zij verhalen vertelde die dus aantoonbaar onjuist waren. Ja, en als het dan ook gaat om mensen die beschuldigd worden… dan wordt het natuurlijk link. Dus op een gegeven moment denk je: ‘ja, zo kunnen we niet verder’. Maar goed, daar woonden wij dan naast en die mensen die dan naast ons wonen, die wisten dat wij het wisten. Toen gingen we heel veel dingen doen. In het begin waren we dynamisch. We denken, nou, we zoeken contact met dit en we zoeken contact met de huisarts. Die bleek in het complot te zijn. Neem ik aan. Achteraf weet ik natuurlijk nooit altijd honderd procent zeker. Contact gehad met de politie in de stad en vertrouwelijke gesprekken gevoerd, en die ook zeggen: 'Ja, we zijn ervan overtuigd dat die man niet deugt, maar we krijgen er geen vinger op.’ Toen we weggingen uit het dorp, toen hebben we een brief geschreven naar de buren. Want wij vonden… Want ja, voor die tijd kan je je mond niet opendoen. Die zijn met die brief naar de dader gegaan. Die heeft mij aangeklaagd bij de politie. De politie die heeft uiteindelijk de zaak geseponeerd. Toen is de dader nog weer een stap hoger gegaan om mij toch nog te vervolgen. Toen moest ik voorkomen in het gerechtshof van (plaatsnaam) en ik woonde toen al in Amsterdam. Maar ik ben niet gegaan en ik heb iemand anders voor mij laten gaan omdat die daar toch in de buurt woonde. Ik vond dat geen geweldige zet van mij, maar ook die zaak is geseponeerd. Dus dat is het enige genoegen dat ik nog gesmaakt heb, dat die dader er een hoop geld tegenaan heeft gegooid met een minder geslaagde advocaat en dat die dus daar niks mee bereikt heeft. 00:58:01-9
Maar ondertussen… Dus je kan je je wel voorstellen dat het er wel inhakt, ja? In die tijd. Kijk, en dan belde ze, want die woonde in die tijd in G, nee in H en die belde dan weer eens een uur en soms hadden we vijf keer op een dag contact en dan was ze weer eens in paniek en dan moest ik weer een bevriende advocaat bellen, van dit of dat of dat. Goed, ze had ook meer persoonlijkheden. Ken je dat verschijnsel? En ik heb… Maar ik heb het dus zelf gezien, hé, ik heb dus zelf gezien - ze ging dan met ons mee naar vakantie in I. Ik heb zelf meegemaakt dat ze switchte en dat ze dan gewoon een meisje van zes jaar was en heel nuchter praatte over wat ze als misbruik meemaakte. Nou, dat gaat je wel door je ziel, hoor. Dus in zoverre ben ik wel heilig overtuigd: dat misbruik dat staat als een paal boven water, maar dat ze later dan toch ook... Kijk, iemand die zo verschrikkelijk misbruikt is, die kan dus geen kant meer op. Maar die is wel verschrikkelijk goed in overleven, dus die heeft eigenlijk vooral de instelling om mensen in je omgeving… dat zijn hulpmiddelen om te overleven. Maar je weet zelf niet, dat heb je nooit geleerd, hoe je daar goed mee om moet gaan. Dus, nou, dat was voor ons dus een extra aanleiding om te gaan verhuizen. En om een baan te zoeken in Amsterdam. Maar ja, dat ging in die tijd nog niet zo soepel. Dus ik heb er nog een poosje over gedaan. En dus dat was ook de aanleiding om naar Amsterdam te gaan. En nu even terugkomen over die gender bepaling. Nou, in die tijd hadden we ook de 'Eper incest affaire', die ook zo heftig was. En daar is dus ook een boek over geschreven. Het zal misschien ook niet helemaal kloppen wat de mensen zeggen, maar nou ja, daarvan waren dus ook de... Wat mensen is overkomen is onvoorstelbaar. Dat kan je je niet voorstellen als je die verhalen leest. Dan denk je: 'ja, dit kan niet waar zijn.' Maar ... toen is er in Nederland een, eigenlijk een stroming op gang gekomen om daar meer aandacht voor te hebben. En ik weet ook van mijn eigen omgeving en dan denk ik nog niet eens direct aan ... allerlei vrouwen waarmee ik mee in aanraking ben gekomen, daarvan lopen de cijfers ook wel. Dat iedereen zegt: 'Nou ben jij ooit wel eens een keer seksueel bejegend op een manier die je niet prettig vond?' Nou goed, er is ooit een onderzoek gedaan, de naam ben ik vergeten, ik ken de naam niet meer zo goed uit mijn hoofd, maar… En dan blijken die cijfers hartstikke hoog te liggen. Het heeft natuurlijk ook te maken met het feit dat er geen… de taboesfeer… En dat speelt nu ook een rol in Nederland, dat je ziet dat onder alle ... (tegenwoordig moet ik altijd nadenken: is het nu autochtoon of allochtoon), allochtonen. Ze hebben nu onderzoek gedaan ook in kindertehuizen naar misbruik en er is geen enkele aangifte die is nog gekomen van allochtonen, naar ik geloof, niet eentje. In die omgeving ligt er een zodanig taboe. Nou, wat wij dus constateerden in die tijd van die Eper-incest-affaire, was dat er meer aandacht kwam voor seksueel misbruik van mannen, en dat eigenlijk na tien jaar die situatie weer gekenterd is. Daar zitten heel bepalende aspecten zitten daarin, die sluipend zijn maar die mij al jaren geleden opvielen. 01:02:45-4

R: Kijk, wat is de reden waarom? Nu is er ook iemand die schrijft een boek over daders die ten onrechte aangeklaagd worden, dus er is een tegenbeweging op gang.